چند سنگ که شامل مواد سیلیکات است

آمفیبول (هورنبلند)

آمفیبول ها بخشی از کانی های تیره (مافیک) در سنگ های آذرین و دگرگونی هستند. در گالری آمفیبول با آنها آشنا شوید. این هورنبلند است.

هورنبلند، رایج ترین آمفیبول، دارای فرمول (Ca,Na) 2-3 (Mg,Fe +2 , Fe+ 3 ,Al) 5 (OH) 2 [(Si,Al) 8 O 22 ] است. بخش Si 8 O 22 در فرمول آمفیبول نشان دهنده زنجیره های دوگانه اتم های سیلیکون است که با اتم های اکسیژن به هم متصل شده اند. اتم های دیگر در اطراف زنجیره های دوتایی قرار گرفته اند. شکل کریستالی به منشورهای بلند تمایل دارد. دو صفحه برش آنها یک مقطع الماسی شکل (لوزی) ایجاد می کند که انتهای آن تیز با زاویه 56 درجه و دو گوشه دیگر با زاویه 124 درجه است. این راه اصلی برای تشخیص آمفیبول از سایر کانی های تیره مانند پیروکسن است.

اندلسی

آندالوزیت چند شکلی از Al 2 SiO 5 به همراه کیانیت و سیلیمانیت است. این واریته با اجزای کربنی ریز، کیاستولیت است. 

اکسینیت

اکسینیت (Ca, Fe, Mg, Mn) 3 Al 2 (OH) [BSi 4 O 15 ] یک کانی غیر معمول است که در کلکسیونرها محبوبیت دارد. (بیشتر در زیر)

اکسینیت رایج نیست، اما ارزش دیدن اجسام گرانیتی نزدیک در سنگ‌های دگرگونی را دارد. کلکسیونرها آن را دوست دارند زیرا یک کانی تریکلینیک است که اغلب دارای کریستال های خوبی است که تقارن عجیب و غریب یا عدم تقارن معمولی این کلاس بلوری را نشان می دهد. رنگ "قهوه ای یاسی" آن متمایز است و در اینجا در برابر سبز زیتونی اپیدوت و سفید شیری کلسیت تأثیر خوبی دارد . کریستال ها به شدت مخطط هستند، هرچند که در این عکس (که عرض آن حدود 3 سانتی متر است) مشهود نیست.

اکسینیت ساختار اتمی عجیبی دارد که از دو دمبل سیلیسی (Si 2 O 7 ) تشکیل شده است که توسط یک گروه اکسید بور متصل شده اند. قبلاً تصور می شد که سیلیکات حلقه ای (مانند بنیتویت ) باشد. در جایی تشکیل می شود که سیالات گرانیتی سنگ های دگرگونی اطراف را تغییر می دهند و همچنین در رگه های داخل نفوذ گرانیت. معدنچیان کورنیش آن را شیشه اسکورل می نامیدند. نامی برای هورنبلند و سایر مواد معدنی تیره.

بنیتویت

بنیتویت سیلیکات باریم تیتانیوم (BaTiSi 3 O 9 )، یک سیلیکات حلقه ای بسیار کمیاب است که به نام شهرستان سن بنیتو، کالیفرنیا، تنها جایی که یافت می شود، نامگذاری شده است. 

Benitoite یک کنجکاوی نادر است که تقریباً به طور انحصاری در بدنه مارپیچ بزرگ منطقه معدنی New Idria در مرکز کالیفرنیا یافت می شود. رنگ آبی یاقوت کبود آن غیرعادی است، اما واقعاً در نور ماوراء بنفش ظاهر می شود که در آن با فلورسانس آبی روشن می درخشد.

کانی شناسان به دنبال بنیتویت هستند زیرا ساده ترین سیلیکات حلقه ای است و حلقه مولکولی آن تنها از سه چهار وجهی سیلیس تشکیل شده است. ( بریل ، آشناترین سیلیکات حلقه، دارای یک حلقه شش تایی است.) و بلورهای آن در کلاس تقارن دو ضلعی-دو هرمی کمیاب قرار دارند، آرایش مولکولی آنها شکل مثلثی را نشان می دهد که از نظر هندسی در واقع یک شش ضلعی عجیب درون به بیرون است.

بنیتویت در سال 1907 کشف شد و بعدها سنگ قیمتی ایالت کالیفرنیا نام گرفت. سایت benitoite.com نمونه های دلپذیر معدن جواهر Benitoite را به نمایش می گذارد.

بریل

بریل سیلیکات بریلیم است، Be 3 Al 2 Si 6 O 18 . یک حلقه سیلیکات، همچنین یک سنگ قیمتی با نام های مختلف از جمله زمرد، آکوامارین و مورگانیت است. 

بریل معمولاً در پگماتیت ها یافت می شود و معمولاً در بلورهای خوش فرمی مانند این منشور شش ضلعی وجود دارد. سختی آن 8 در مقیاس Mohs است و معمولاً دارای انتهای صافی مانند این مثال است. کریستال های بی عیب و نقص سنگ های قیمتی هستند، اما کریستال های خوش فرم در فروشگاه های سنگ رایج است. بریل می تواند شفاف و همچنین رنگ های مختلف باشد. بریل شفاف گاهی اوقات گوشنیت نامیده می شود، واریته مایل به آبی آن آکوامارین، بریل قرمز گاهی اوقات بیکس بایت، بریل سبز بیشتر به نام زمرد، بریل زرد/زرد-سبز هلیدور و بریل صورتی به نام مورگانیت شناخته می شود.

کلریت

کلریت یک ماده معدنی نرم و پوسته پوسته است که چیزی بین میکا و خاک رس است. اغلب رنگ سبز سنگ های دگرگونی را به خود اختصاص می دهد. معمولاً سبز، نرم ( سختی Mohs 2 تا 2.5)، با درخشندگی مرواریدی تا شیشه ای و عادت میشی یا حجیم است .

کلریت در سنگهای دگرگونی کم عیار مانند تخته سنگ ، فیلیت و شیست سبز بسیار رایج است. با این حال، کلریت می تواند در سنگ های با عیار بالاتر نیز ظاهر شود. شما همچنین کلریت را در سنگ های آذرین به عنوان یک محصول دگرسانی خواهید یافت، جایی که گاهی اوقات به شکل کریستال هایی که جایگزین می شود (شبه شکل ها) ظاهر می شود. شبیه میکا است، اما وقتی ورقه‌های نازک آن را جدا می‌کنید، انعطاف‌پذیر هستند اما کشسان نیستند، خم می‌شوند اما به عقب برنمی‌گردند، در حالی که میکا همیشه الاستیک است.

ساختار مولکولی کلریت مجموعه ای از ساندویچ ها است که از یک لایه سیلیس بین دو لایه اکسید فلزی (بروسیت) تشکیل شده است و یک لایه بروسیت اضافی با هیدروکسیل بین ساندویچ ها پوشانده شده است. فرمول شیمیایی عمومی طیف وسیعی از ترکیبات در گروه کلریت را منعکس می کند: (R 2 + , R 3 + ) 4-6 (Si, Al) 4 O 10 (OH, O) 8 که در آن R 2 + می تواند Al, Fe باشد. ، لی، منیزیم، منگنز، نیکل یا روی (معمولا Fe یا منیزیم) و R3+ معمولا Al یا Si است.

کریزوکولا

Chrysocolla یک سیلیکات مس آبدار با فرمول (Cu, Al) 2 H 2 Si 2 O 5 (OH) 4 · n H 2 O است که در اطراف لبه های رسوبات مس یافت می شود. 

جایی که کریزوکلای سبز آبی روشن را می بینید، می دانید که مس در همان نزدیکی است. Chrysocolla یک کانی سیلیکات مس هیدروکسیله است که در ناحیه دگرسانی در اطراف لبه های بدنه سنگ مس تشکیل می شود. تقریباً همیشه به شکل آمورف و غیر کریستالی که در اینجا نشان داده شده است رخ می دهد.

این نمونه دارای مقدار زیادی کریزوکولا است که دانه های برش را پوشش می دهد . فیروزه واقعی بسیار سخت تر است (سختی Mohs 6) از کریزوکولا (سختی 2 تا 4)، اما گاهی اوقات کانی نرم تر به عنوان فیروزه از بین می رود.

دیوپتاز

دیوپتاز یک سیلیکات مس آبدار، CuSiO 2 (OH) 2 است. معمولاً در بلورهای سبز روشن در مناطق اکسید شده رسوبات مس رخ می دهد.

دومورتیریت

دومورتیریت بوروسیلیکات با فرمول Al 27 B 4 Si 12 O 69 (OH) 3 است. این معمولا آبی یا بنفش است و در توده های فیبری در گنیس یا شیست یافت می شود.

اپیدوت

اپیدوت، Ca 2 Al 2 (Fe 3 + , Al) (SiO 4 ) (Si 2 O 7 )O(OH)، کانی رایج در برخی سنگ های دگرگونی است. به طور معمول دارای رنگ سبز پسته ای یا آووکادویی است.

اپیدوت دارای سختی Mohs 6 تا 7 است. رنگ معمولاً برای شناسایی اپیدوت کافی است. اگر کریستال های خوبی پیدا کنید، هنگام چرخاندن آنها دو رنگ کاملاً متفاوت (سبز و قهوه ای) را نشان می دهند. ممکن است با اکتینولیت و تورمالین اشتباه گرفته شود ، اما یک شکاف خوب دارد که به ترتیب دو و هیچ یک را ندارند.

اپیدوت اغلب نشان دهنده تغییر کانی های مافیک تیره در سنگ های آذرین مانند الیوین ، پیروکسن ، آمفیبول ها و پلاژیوکلاز است. این نشان دهنده سطح دگرگونی بین شیست سبز و آمفیبولیت، به ویژه در دماهای پایین است. بنابراین اپیدوت در سنگ های فرورانش شده کف دریا به خوبی شناخته شده است. اپیدوت در سنگ آهک های دگرگون شده نیز رخ می دهد.

اودیالیت

Eudialyte یک سیلیکات حلقه ای با فرمول Na 15 Ca 6 Fe 3 Zr 3 Si(Si 25 O 73 ) (O, OH, H 2 O) 3 (Cl, OH) 22 است. معمولاً به رنگ قرمز آجری است و در سنگ نفلین سینیت یافت می شود.

فلدسپات (Microcline)

فلدسپات یک گروه معدنی نزدیک به هم، رایج ترین کانی سنگ ساز پوسته زمین است. این میکروکلاین است .

گارنت

گارنت مجموعه ای از کانی های قرمز یا سبز نزدیک به هم مرتبط هستند که در سنگ های آذرین و دگرگونی با عیار بالا مهم هستند.

همیمورفیت

همی‌مورفیت، Zn 4 Si 2 O 7 (OH) 2 · H 2 O، یک سیلیکات روی با منشا ثانویه است. این پوسته های بوتریوئیدی کم رنگ مانند این یا بلورهای صاف صفحه ای شکل را تشکیل می دهد.

کیانیت

کیانیت یک کانی متمایز، Al 2 SiO 5 است، با رنگ آبی آسمانی روشن و عادت معدنی تیغه‌ای که در میان کلکسیونرها محبوبیت دارد. 

به طور کلی، به خاکستری مایل به آبی نزدیک تر است، با درخشش مرواریدی یا شیشه ای . رنگ اغلب مانند این نمونه ناهموار است. دو دکلره خوب داره یکی از ویژگی های غیر معمول کیانیت این است که دارای سختی Mohs 5 در طول کریستال و سختی 7 در سراسر تیغه ها است. کیانیت در سنگ های دگرگونی مانند شیست و گنیس وجود دارد.

کیانیت یکی از سه نسخه یا چند شکلی Al 2 SiO 5 است. آندالوزیت و سیلیمانیت بقیه هستند. اینکه کدام یک در یک سنگ معین وجود دارد بستگی به فشار و دمایی دارد که سنگ در طول دگرگونی تحت آن قرار گرفته است. کیانیت نشان دهنده دماهای متوسط و فشار بالا است، در حالی که آندالوزیت در دمای بالا و فشار پایین و سیلیمانیت در دماهای بالا ساخته می شود. کیانیت در شیست هایی با منشاء پلیتیکی (غنی از خاک رس) معمول است.

کیانیت دارای مصارف صنعتی به عنوان نسوز در آجرها و سرامیک های با دمای بالا مانند مواردی که در شمع ها استفاده می شود، می باشد.

لازوریت

لازوریت ماده معدنی مهم در لاجورد لاجورد است، یک سنگ قیمتی که از زمان های قدیم ارزشمند بوده است. فرمول آن Na 3 CaSi 3 Al 3 O 12 S است.

لاجورد به طور کلی از لازوریت و کلسیت تشکیل شده است، اگرچه ممکن است قطعات دیگری از مواد معدنی مانند پیریت و سودالیت نیز وجود داشته باشد. لازوریت به دلیل استفاده از آن به عنوان رنگدانه آبی درخشان به عنوان اولترامارین نیز شناخته می شود. اولترامارین زمانی گرانبهاتر از طلا بود، اما امروزه به راحتی ساخته می‌شود و این ماده معدنی طبیعی امروزه فقط توسط پاک‌سازان، ترمیم‌کنندگان، جاعلان و دیوانگان هنر استفاده می‌شود.

لازوریت یکی از کانی های فلدسپاتوئیدی است که به جای فلدسپات زمانی که سیلیس کافی یا قلیایی (کلسیم، سدیم، پتاسیم) و آلومینیوم بیش از حد برای قرار گرفتن در ساختار مولکولی فلدسپات وجود نداشته باشد، تشکیل می شود. اتم گوگرد در فرمول آن غیرعادی است. سختی Mohs آن 5.5 است. لازوریت در سنگ‌های آهکی دگرگون شده تشکیل می‌شود که دلیل وجود کلسیت است. افغانستان بهترین نمونه ها را دارد.

لوسیت

لوسیت، KAlSi 2 O 6 ، همچنین به عنوان گارنت سفید شناخته می شود. در کریستال های سفید رنگی به شکل کریستال های گارنت وجود دارد. همچنین یکی از کانی های فلدسپاتوئیدی است.

میکا (مسکووی)

میکاها، گروهی از کانی‌ها که به ورقه‌های نازک تقسیم می‌شوند، به اندازه‌ای رایج هستند که به عنوان کانی‌های سازنده سنگ در نظر گرفته شوند. این مسکویت است.

نفلین

نفلین یک کانی فلدسپاتوئید به نام (Na, K)AlSiO 4 است که در برخی از سنگ‌های آذرین کم سیلیس و سنگ‌های آهک دگرگون شده یافت می‌شود. 

الیوین

الیوین، (Mg, Fe) 2 SiO 4 ، یک کانی سنگ‌ساز اصلی در پوسته اقیانوسی و سنگ‌های بازالتی و رایج‌ترین کانی در گوشته زمین است.

در طیف وسیعی از ترکیبات بین سیلیکات منیزیم خالص (فورستریت) و سیلیکات آهن خالص (فایالیت) وجود دارد. Forsterite سفید و فایالیت قهوه ای تیره است، اما الیوین معمولا سبز است، مانند این نمونه هایی که در ساحل سنگریزه بازالت سیاه Lanzarote در جزایر قناری یافت می شوند. الیوین کاربرد جزئی به عنوان ساینده در سندبلاست دارد. به عنوان یک سنگ قیمتی، الیوین پریدوت نامیده می شود.

الیوین ترجیح می دهد در اعماق گوشته بالایی زندگی کند، جایی که حدود 60 درصد سنگ را تشکیل می دهد. در همان سنگ با کوارتز (به جز در گرانیت فایالیت کمیاب ) رخ نمی دهد. در سطح زمین ناراضی است و در اثر هوازدگی سطحی به سرعت (از نظر زمین شناسی) تجزیه می شود. این دانه الیوین در یک فوران آتشفشانی به سطح زمین کشیده شد. در سنگهای حاوی الیوین در پوسته عمیق اقیانوسی، الیوین به آسانی آب را جذب کرده و به مار دگرگون می شود.

پیمونتیت

پیمونتیت، Ca 2 Al 2 (Mn 3 + , Fe 3 + ) (SiO4) (Si2O7)O(OH)، یک ماده معدنی غنی از منگنز در گروه اپیدوت است. رنگ قرمز تا قهوه ای تا بنفش و کریستال های منشوری نازک آن متمایز است، اگرچه می تواند کریستال های بلوکی نیز داشته باشد.

پرهنیت

پرهنیت (PREY-nite) Ca 2 Al 2 Si 3 O 10 (OH) 2 است که مربوط به میکاها است. رنگ سبز روشن و عادت بوتریوئیدی آن، که از هزاران کریستال کوچک ساخته شده است، معمولی است.

پیروفیلیت

پیروفیلیت، Al 2 Si 4 O 10 (OH) 2 ، ماتریس سفید در این نمونه است. شبیه تالک است که به جای Al دارای منیزیم است اما ممکن است آبی-سبز یا قهوه ای باشد. 

پیروفیلیت نام خود ("برگ شعله") را به دلیل رفتارش در هنگام گرم شدن روی زغال چوب گرفته است: به پوسته های نازک و متلاطم تبدیل می شود. اگرچه فرمول آن بسیار نزدیک به تالک است، پیروفیلیت در سنگ های دگرگونی، رگه های کوارتز و گاهی اوقات گرانیت ها وجود دارد، در حالی که تالک بیشتر به عنوان یک کانی دگرسان یافت می شود. پیروفیلیت ممکن است سخت تر از تالک باشد و به سختی Mohs 2 به جای 1 برسد. 

پیروکسن (دیوپساید)

پیروکسن ها در سنگ های آذرین تیره مهم هستند و پس از الیوین در گوشته زمین در رتبه دوم قرار دارند. این دیوپساید است .

پیروکسن ها به قدری رایج هستند که روی هم به عنوان کانی های سنگ ساز در نظر گرفته می شوند . شما می توانید پیروکسن را "PEER-ix-ene" یا "PIE-rox-ene" تلفظ کنید، اما اولین آنها آمریکایی و دومی بریتانیایی هستند. دیوپساید دارای فرمول CaMgSi 2 O 6 است. بخش Si 2 O 6 نشان دهنده زنجیرهای از اتم های سیلیکون است که با اتم های اکسیژن به هم متصل شده اند. اتم های دیگر در اطراف زنجیره قرار گرفته اند. شکل کریستالی به منشورهای کوتاه تمایل دارد و قطعات شکاف دارای سطح مقطع تقریباً مربعی مانند این مثال هستند. این راه اصلی برای تشخیص پیروکسن از آمفیبول ها است.

سایر پیروکسن های مهم عبارتند از اوژیت، سری انستاتیت-هیپراستن، و آئژیرین در سنگ های آذرین. امفاسیت و یشم در سنگ های دگرگونی؛ و اسپودومن معدنی لیتیوم در پگماتیت ها. 

کوارتز

کوارتز (SiO 2 ) کانی اصلی سنگ‌ساز پوسته قاره‌ای است. زمانی یکی از کانی های اکسیدی به حساب می آمد.

اسکاپولیت

اسکاپولیت یک سری کانی با فرمول (Na, Ca) 4 Al 3 (Al, Si) 3 Si 6 O 24 (Cl, CO 3 , SO 4 ) است. شبیه فلدسپات است اما معمولاً در سنگ‌های آهکی دگرگون شده وجود دارد.

سرپانتین (کریزوتیل)

سرپانتین دارای فرمول (Mg) 2-3 (Si) 2 O 5 (OH) 4 است، سبز و گاهی سفید است و فقط در سنگ های دگرگونی دیده می شود. 

قسمت اعظم این سنگ به شکل مارپیچ به شکل عظیم است. سه کانی اصلی سرپانتین وجود دارد: آنتیگوریت، کریزوتیل و لیزاردیت. همه به طور کلی از محتوای آهن قابل توجهی که جایگزین منیزیم می شود سبز هستند. فلزات دیگر ممکن است شامل Al، منگنز، نیکل و روی باشد و سیلیکون ممکن است تا حدی با آهن و آل جایگزین شود. بسیاری از جزئیات کانی های سرپانتین هنوز به خوبی شناخته شده نیستند. فقط کریزوتیل به راحتی قابل تشخیص است.

کریزوتیل یک کانی از گروه سرپانتین است که در الیاف نازک و انعطاف پذیر متبلور می شود. همانطور که در این نمونه از شمال کالیفرنیا مشاهده می کنید، هرچه رگه ضخیم تر باشد، الیاف طولانی تر است. یکی از چندین کانی مختلف از این نوع است که برای استفاده به عنوان پارچه نسوز و بسیاری مصارف دیگر مناسب است که در کنار هم آزبست نامیده می شود. کریزوتیل شکل غالب آزبست است، و در خانه، به طور کلی بی ضرر است، اگرچه کارگران آزبست باید مراقب بیماری ریوی به دلیل قرار گرفتن بیش از حد مزمن در معرض الیاف ریز موجود در هوای آزبست پودری باشند. نمونه ای مانند این کاملاً خوش خیم است.

کریزوتیل را نباید با ماده معدنی کریزولیت اشتباه گرفت ، نامی که به گونه های سبز رنگ الیوین داده می شود.

سیلیمانیت

سیلیمانیت Al 2 SiO 5 است , یکی از سه پلی مورف همراه با کیانیت و آندالوزیت . زیر کیانیت را بیشتر ببینید.

سودالیت

سودالیت، Na 4 Al 3 Si 3 O 12 Cl، یک کانی فلدسپاتوئیدی است که در سنگ های آذرین کم سیلیس یافت می شود. رنگ آبی متمایز است، اما ممکن است صورتی یا سفید نیز باشد.

استاورولیت

استاورولیت، (Fe، Mg) 4 Al 17 (Si، Al) 8 O 45 (OH) 3 ، در سنگ های دگرگونی درجه متوسط مانند این شیست میکا در بلورهای قهوه ای وجود دارد.

بلورهای استاورولیت خوش فرم معمولاً دوقلو هستند و در زوایای 60 یا 90 درجه از هم عبور می کنند که به آنها سنگ پری یا صلیب پری می گویند. این نمونه های بزرگ و تمیز استورولیت در نزدیکی تائوس، نیومکزیکو پیدا شد.

استاورولیت نسبتاً سخت است و از 7 تا 7.5 در مقیاس Mohs است و به عنوان یک کانی ساینده در سندبلاست استفاده می شود.

تالک

تالک، Mg 3 Si 4 O 10 (OH) 2 ، همیشه در تنظیمات دگرگونی یافت می شود. 

تالک نرم ترین ماده معدنی است که استاندارد درجه سختی 1 در مقیاس Mohs است. تالک حسی چرب و ظاهری شفاف و صابونی دارد. تالک و پیروفیلیت بسیار شبیه هستند، اما پیروفیلیت (که به جای منیزیم دارای Al است) ممکن است کمی سخت تر باشد.

تالک بسیار مفید است، و نه فقط به این دلیل که می‌توان آن را به پودر تالک تبدیل کرد، بلکه یک پرکننده رایج در رنگ‌ها، لاستیک‌ها و پلاستیک‌ها نیز هست. نام‌های کمتر دقیق دیگر تالک استئاتیت یا سنگ صابون است، اما آن‌ها سنگ‌هایی هستند که به جای ماده معدنی خالص، حاوی تالک ناخالص هستند.

تیتانیت (اسفن)

تیتانیت CaTiSiO 5 است، یک ماده معدنی زرد یا قهوه ای است که کریستال های گوه ای یا لوزی شکل مشخصی را تشکیل می دهد. 

به طور معمول در سنگ های دگرگونی غنی از کلسیم یافت می شود و در برخی از گرانیت ها پراکنده می شود. فرمول شیمیایی آن اغلب شامل عناصر دیگر (Nb، Cr، F، Na، Fe، Mn، Sn، V یا Yt) است. تیتانیت از دیرباز به عنوان اسفن شناخته شده است . این نام اکنون توسط مقامات کانی شناسی منسوخ شده است، اما هنوز ممکن است شنیده شود که توسط فروشندگان مواد معدنی و جواهرات، کلکسیونرها و قدیمی های زمین شناسی استفاده می شود.

توپاز

توپاز، Al 2 SiO 4 (F, OH) 2 ، کانی استاندارد برای سختی 8 در مقیاس سختی نسبی Mohs است. (بیشتر در زیر)

توپاز سخت ترین کانی سیلیکات به همراه بریل است. معمولاً در رگه‌های قلع‌دار با دمای بالا، در گرانیت‌ها، در محفظه‌های گاز در ریولیت و در پگماتیت‌ها یافت می‌شود. توپاز به اندازه کافی سخت است که می تواند کوبیدن جوی ها را تحمل کند، جایی که گاهی اوقات سنگریزه های توپاز را می توان یافت.

سختی، شفافیت و زیبایی آن، توپاز را به یک سنگ قیمتی محبوب تبدیل کرده است و کریستال های خوش فرم آن، توپاز را به محبوبیت کلکسیونرهای معدنی تبدیل کرده است. بیشتر توپازهای صورتی، به ویژه در جواهرات، برای ایجاد آن رنگ حرارت داده می شوند.

ویلمایت

Willemite، Zn 2 SiO 4 ، کانی مایل به قرمز در این نمونه، دارای طیف گسترده ای از رنگ است. 

این با کلسیت سفید و فرانکلینیت سیاه (نسخه غنی از روی و منگنز مگنتیت) در محله کلاسیک فرانکلین، نیوجرسی رخ می دهد. در نور فرابنفش، ویلمیت سبز روشن می درخشد و کلسیت قرمز می درخشد. اما در خارج از دایره های جمع کننده، ویلمیت یک ماده معدنی ثانویه کمیاب است که از اکسیداسیون رسوبات ورید روی تشکیل می شود. در اینجا ممکن است اشکال کریستالی عظیم، فیبری یا تابشی به خود بگیرد. رنگ آن از سفید تا زرد، مایل به آبی، سبز، قرمز و قهوه ای تا سیاه متغیر است. 

زئولیت ها

زئولیت ها مجموعه بزرگی از مواد معدنی ظریف و با دمای پایین (دیاژنتیکی) هستند که بهترین روزنه های پرکننده در بازالت شناخته شده است.

زیرکون

زیرکون (ZrSiO 4 ) یک جواهر کوچک است، اما منبع ارزشمندی از فلز زیرکونیوم و یک ماده معدنی اصلی برای زمین شناسان امروزی است. همیشه در کریستال هایی که در دو انتها قرار دارند، رخ می دهد، اگرچه وسط ممکن است به صورت منشورهای بلند کشیده شود. اغلب قهوه ای، زیرکون نیز می تواند آبی، سبز، قرمز یا بی رنگ باشد. سنگ زیرکن های نگینی معمولاً با حرارت دادن سنگ های قهوه ای یا شفاف آبی می شوند.

زیرکون نقطه ذوب بسیار بالایی دارد، نسبتاً سخت است (سختی Mohs 6.5 تا 7.5) و در برابر هوا مقاوم است. در نتیجه، دانه‌های زیرکون می‌توانند پس از فرسایش از گرانیت‌های مادر خود، ادغام در سنگ‌های رسوبی و حتی دگرگونی بدون تغییر باقی بمانند. که زیرکون را به عنوان یک فسیل معدنی ارزشمند می کند. در عین حال، زیرکون حاوی رگه هایی از اورانیوم مناسب برای سن یابی به روش سرب اورانیوم است