داده های طیفی چیست و در چه مواردی می توان از آنها استفاده کرد؟

داده های طیفی با استفاده از حسگرهای طیفی اندازه گیری می شوند که تابش خورشیدی یا مصنوعی منعکس شده از سطح مواد را ثبت می کنند. از آنجایی که بسیاری از مواد تابش را در طول موج‌های خاص جذب می‌کنند، می‌توان آنها را با ویژگی‌های جذب مشخصه آن‌ها که به صورت فرورفتگی در یک منحنی طیفی ظاهر می‌شوند شناسایی کرد . محدوده طول موج مناسب ترین برای تشخیص مواد زمین شناسی و لکه های نفتی شامل مادون قرمز مرئی و نزدیک (VNIR)، مادون قرمز با طول موج کوتاه (SWIR) و مادون قرمز متوسط یا حرارتی (TIR) است، در حالی که فلورسانس مشخصه هیدروکربن ها در ناحیه طیفی فرابنفش (UV)

تنوع طیفی نتیجه ترکیبات مختلف، درجه ترتیب، مخلوط ها و اندازه دانه سنگ ها و کانی های مختلف است.

 از آنجا که آنها حالت های ظرفیتی متعددی دارند، عناصر انتقالی مانند آهن (Fe)، مس (مس)، نیکل (Ni)، کروم (Cr)، کبالت (Co)، منگنز (Mn)، وانادیم (V)، تیتانیوم (Ti) و اسکاندیم (Sc) برجسته ترین ویژگی های طیفی را در محدوده طول موج VNIR نشان می دهد.

 منطقه طول موج SWIR بین 2000 و 2500 نانومتر (nm) به ویژه برای نقشه برداری مواد معدنی مناسب است. منطقه با طول موج 2000-2400 نانومتر می‌تواند ویژگی‌های جذبی بسیاری را نشان دهد که مشخصه کانی‌ها و گروه‌های معدنی حاوی هیدروکسیل و کربنات هستند که مشخصه دگرسانی گرمابی هستند. این گروه های معدنی ممکن است شامل پیروفیلیت، کائولینیت، دیکیت، میکا،

با استفاده از طیف‌سنجی، به‌ویژه فناوری تصویربرداری فراطیفی، می‌توان نقشه‌های دقیقی از کانی‌شناسی سطح، از جمله مرزها، فراوانی نسبی و مجموعه‌های معدنی تهیه کرد. تکنیک‌های نقشه‌برداری فراطیفی می‌توانند گونه‌های منفرد کانی‌های آهن و رس را شناسایی کنند که می‌تواند اطلاعات دقیقی در مورد کانی‌سازی گرمابی و مناطق دگرسانی ارائه دهد .