کانی های میکا با شکاف پایه کاملشان متمایز می شوند، به این معنی که به راحتی به ورقه های نازک و اغلب شفاف تقسیم می شوند. دو میکا، بیوتیت و مسکوویت، آنقدر رایج هستند که به عنوان کانی های سنگ ساز در نظر گرفته می شوند . بقیه نسبتاً غیر معمول هستند، اما فلوگوپیت محتمل ترین آنها است که در این زمینه دیده می شود. صخره‌فروشی‌ها عمدتاً به مواد معدنی رنگارنگ فوشیت و لپیدولیت میکا علاقه دارند.
اغلب از من می پرسند: "وقتی در حال اکتشاف طلا هستم باید به دنبال چه چیزی باشم که به من بگوید مقادیر خوبی طلا در زمین وجود دارد؟" من همیشه پاسخ می‌دهم: «ای کاش یک پاسخ ساده برای این سؤال وجود داشت. این امر جستجو را بسیار آسان تر می کند!»
استخراج طلا می تواند چندین روش را انجام دهد. در هر روش بستگی به موادی دارد که برای استخراج استفاده می کنید. در این مورد، ما از silting استفاده می کنیم. این یک روش آسان است که می توانید آن را به تنهایی انجام دهید. استخراج طلای آستانه برای طلاهای آبکاری شده مانند جواهرات CPU و غیره مناسب است.
هر زمین شناس جدی میدانی، یک بطری کوچک حاوی 10 درصد اسید هیدروکلریک را برای انجام این آزمایش میدانی سریع حمل می کند، که برای تشخیص رایج ترین سنگ های کربناته، دولومیت ، و سنگ آهک (یا سنگ مرمر ، که ممکن است از هر کدام از مواد معدنی تشکیل شده باشد) استفاده می شود.
سنگ قیمتی یک ماده معدنی کریستالی است که می توان آن را برش داد و برای ساخت جواهرات و سایر زیور آلات جلا داد. یونانیان باستان بین جواهرات گرانبها و نیمه قیمتی تمایزی قائل شدند که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد. سنگ های قیمتی سخت، کمیاب و با ارزش بودند. تنها سنگهای قیمتی "گرانبها" الماس، یاقوت، یاقوت کبود و زمرد هستند. تمام سنگهای با کیفیت دیگر «نیمه قیمتی» نامیده می‌شوند، حتی اگر از ارزش یا زیبایی کمتری برخوردار نباشند. امروزه کانی شناسان و گوهرشناسان سنگ ها را با عبارات فنی توصیف می کنند که شامل ترکیب شیمیایی، سختی موهس و ساختار بلوری می شود
