بوراکس

کریستال های بوراکس در زمینه مشکی.

بوراکس ، Na 2 B 4 O 5 (OH) 4 · 8H 2 O، در کف دریاچه های قلیایی رخ می دهد. گاهی اوقات به آن تینکال نیز می گویند.

فلوریت

فلوراید کلسیم 

فلوریت، فلوراید کلسیم یا CaF 2 متعلق به گروه معدنی هالید است. 

فلوریت رایج ترین هالید نیست، زیرا نمک معمولی یا هالیت این عنوان را به خود اختصاص داده است، اما شما آن را در مجموعه هر سنگ شکنی خواهید یافت. فلوریت (مراقب باشید که املای آن "فلوریت" نباشد) در اعماق کم و شرایط نسبتا خنک تشکیل می شود. در آنجا، سیالات عمیق حاوی فلوئور، مانند آخرین شیره های نفوذهای پلوتونیک یا آب نمک های قوی که سنگ معدن ها را رسوب می کنند، به سنگ های رسوبی با مقدار زیادی کلسیم مانند سنگ آهک حمله می کنند. بنابراین، فلوریت یک کانی تبخیری نیست.

کلکسیونرهای مواد معدنی فلوریت را به دلیل طیف رنگی بسیار گسترده آن جایزه می دهند، اما بیشتر به رنگ بنفش معروف است. همچنین اغلب رنگ های فلورسنت مختلف را در زیر نور ماوراء بنفش نشان می دهد. برخی از نمونه‌های فلوریت دارای نورتابی حرارتی هستند و در حین گرم شدن، نور ساطع می‌کنند. هیچ ماده معدنی دیگری این همه علاقه بصری را نشان نمی دهد. فلوریت همچنین در چندین شکل کریستالی مختلف وجود دارد.

هر سنگ شکنی یک تکه فلوریت را در دست نگه می‌دارد، زیرا استاندارد سختی چهار در مقیاس Mohs است .

این یک کریستال فلوریت نیست، بلکه یک قطعه شکسته است. فلوریت به طور تمیز در سه جهت مختلف شکسته می شود و سنگ های هشت وجهی ایجاد می کند - یعنی دارای شکاف هشت وجهی کامل است. معمولا کریستال های فلوریت هالیت مکعب مانند هستند، اما می توانند هشت وجهی و اشکال دیگر نیز باشند. شما می توانید یک قطعه شکاف کوچک مانند این را در هر فروشگاه سنگی تهیه کنید.

گچ

سولفات کلسیم 

گچ رایج ترین کانی تبخیری است. این یکی از مواد معدنی سولفات است.

هالیت

کلرید سدیم در زمینه سیاه.

هالیت کلرید سدیم (NaCl) است، همان ماده معدنی که به عنوان نمک خوراکی استفاده می کنید. رایج ترین کانی هالید است.

سیلویت

تکه سیلویت روی میز خاکستری.

سیلویت، کلرید پتاسیم یا KCl، یک هالید است. معمولا قرمز است اما می تواند سفید هم باشد. با طعم آن که تندتر و تلخ تر از هالیت است قابل تشخیص است.

یول اگزیته

بورات قلیایی 

Ulexite کلسیم، سدیم، مولکول‌های آب و بور را در آرایشی پیچیده با فرمول NaCaB 5 O 6 (OH) 6 ∙5H 2 O  ترکیب می‌کند.

این ماده معدنی تبخیری در نمک قلیایی که آب محلی آن غنی از بور است تشکیل می شود. سختی آن در حدود دو در مقیاس Mohs است. در مغازه‌های سنگ، تخته‌های برش خورده یولکسیت مانند این معمولاً به عنوان «سنگ تلویزیون» فروخته می‌شود. این شامل کریستال های نازکی است که مانند فیبرهای نوری عمل می کنند، بنابراین اگر آن را روی کاغذ قرار دهید، چاپ روی سطح بالایی ظاهر می شود. اما اگر به طرفین نگاه کنید، سنگ اصلا شفاف نیست.

این قطعه یولکسیت از صحرای موهاوی کالیفرنیا می آید، جایی که برای بسیاری از مصارف صنعتی استخراج می شود. در سطح، یولکسیت شکل توده های نرمی به خود می گیرد و اغلب به آن "پنبه توپ" می گویند. همچنین در زیر سطح و در رگه هایی شبیه کریزوتیل، که دارای الیاف کریستالی است که در ضخامت رگه قرار دارند، رخ می دهد. این نمونه همین است. Ulexite به افتخار مرد آلمانی که آن را کشف کرد، Georg Ludwig Ulex نامگذاری شده است.