بسیاری از تکنیک ها مشابه آنهایی هستند که برای انواع دیگر سپرده توضیح داده شده است. ما باید با تمرکز تلاشهای خود در مناطقی شروع کنیم که شواهدی از آتشفشانهای اصلی فلسیک تا متوسط وجود دارد، زیرا این آتشفشانها است که سیستمهای اپی ترمال را هدایت میکند. ما همچنین نیاز به یافتن منطقه ای داشتیم که خیلی عمیق فرسایش نگرفته باشد وگرنه هر گونه اپی ترمال قبلاً حذف شده بود. تجزیه و تحلیل چند طیفی از تصاویر هوابرد یا ماهوارهای ممکن است قادر به تشخیص دگرسانی سنگ دیواره باشد، بدیهی است که رگههای اپی ترمال سولفیداسیون پایین با تغییرات سنگ دیواره محدودشان مانند این یافت نمیشوند، اما این ابزار ارزشمندی برای اپی ترمالهای با سولفیداسیون بالا است.این تصاویر از در مورد اکتشاف پورفیری، با اکتشاف برای سیستمهای سولفیداسیون بالا، ما به دنبال همان تغییراتی هستیم که در مورد پورفیریها، به عبارت دیگر سیلیسسازی سیلیسی، آرژیلیک و آرژیلیک پیشرفته. این لکههای صورتی روی تصویر سمت راست نشان داده میشوند. این یک تصویر چند طیفی مشابه در منطقه طلایی در نوادا است، یک سیستم اپی ترمال معمولی با سولفیداسیون بالا.
مناطق برجسته جایی است که آشکارا اکتشاف زمینی در آن متمرکز خواهد شد.
هنگامی که یک منطقه روشن از دگرسانی گرمابی مشخص شد، اکتشاف به فاز زمینی منتقل میشود، که معمولاً با ترکیبی از نقشهبرداری آغاز میشود- برای تأیید تغییر. و ژئوشیمی - برای شناسایی بهترین اهداف برای آزمایش مته. به یاد داشته باشید که در اپی ترمال ها ممکن است پهنه بندی عمودی قابل توجهی داشته باشیم، به طوری که سطح درجه پایین لزوماً به معنای بی حاصل بودن سیستم در عمق نیست. در اینجا نتیجه نقشه برداری دگرسانی در سمت چپ و ژئوشیمی خاک در سمت راست در همان منطقه از ملک Bukit Hijau در اندونزی است.
توجه داشته باشید که چگونه بالاترین ژئوشیمی طلا در تصویر سمت راست تقریباً با تغییر سیلیس نازک به الگوی دریچه شده در سمت چپ مطابقت دارد. به دلیل محدودیتهای ژئوشیمی سطح، ژئوفیزیک همچنین میتواند برای شناسایی سیلیس حفرهای مدفون یا سولفیدهای منتشر شده که ممکن است با کانیسازی مرتبط باشد، استفاده شود.
این مجموعه ای از تراورس های IP را در Bukit Hijau با مقاومت بالا قرمز نشان می دهد که سیلیکا را در 3 بعدی برجسته می کند. مرحله نهایی اکتشاف طبق معمول شامل آزمایش مته است.
این یک حفاری هسته مرکزی در کانسار فروتا دل نورته در اکوادور است.
خلاصه کردن نقاط برداشت برای رسوبات اپی ترمال. بنابراین، در اینجا نکات کلیدی در مورد اپی ترمال ها وجود دارد:
- آنها در بالا یا جانبی به سیستم های پورفیری تشکیل می شوند
- آنها ریشه چشمه های آب گرم قدیمی هستند
- اکثر آنها بسیار جدید هستند (به عبارت دیگر دوره سوم یا 50 سال یا کمتر
- سه نوع اصلی وجود دارد و هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند:
- اول سولفیداسیون بالا
- عمدتا طلا با نقره جزئی از مس
- آنها می توانند بسیار بزرگ باشند
- آنها به دلیل کنترل ساختارهای شیب دار و سنگ های میزبان مسطح، اغلب T شکل هستند
- ریشه های آنها ممکن است تا عمق بیش از 1000 متر گسترش یابد (اگرچه معمولاً کمتر از این وجود دارد)
- آنها عموماً دارای عیار پایین با کانی سازی پراکنده هستند - بنابراین احتمالاً توسط چاله روباز استخراج می شوند
- اپی ترمال کم سولفیداسیون
- عمدتاً غنی از طلا، نقره جزئی و جیوه هستند
- اندازه آنها معمولاً کوچک تا متوسط است، اما عموماً درجه بالایی دارند و رگههای نسبتاً باریکی را تشکیل میدهند که شیبدار هستند.
- عمق توسط یک منطقه جوش محدود می شود که به ندرت بیش از 350 متر گستره عمودی است.
- آنها احتمالاً در زیر زمین استخراج می شوند، مگر اینکه گروهی از رگه ها وجود داشته باشد که در این صورت ممکن است به اهداف روباز تبدیل شوند.
- در نهایت، اپی ترمال سولفیداسیون متوسط
- آیا در نزدیکی بالای آن طلا غنی است، نقره و سپس بیشتر سرب و روی در عمق بیشتری حمل می کند.
- کانی سازی معمولاً در رگه های شیب دار رخ می دهد، اما ممکن است مانند پیتاریلا دارای لکه های صاف باشد.
- رگ ها ممکن است طولانی و پیوسته باشند
- کانی سازی نقره-سرب-روی می تواند تا اعماق قابل توجهی گسترش یابد، برای مثال در Fresnillo سرب-روی از حدود 300 متر تا عمق حدود 900 متر گسترش می یابد.
- سولفیداسیون متوسط مانند سولفیداسیون کم معمولاً از زیرزمین استخراج می شود، اگرچه بخش های مسطح نیز می توانند به صورت روباز باشند
دیدگاه خود را بنویسید