ویژگی های ذخایر طلای اپی ترمال

تراس های پاموکاله

یک گروه جذاب و ویژگی ذخایر طلای اپی ترمال این است که امروزه می توانید به سادگی با بازدید از چشمه های آب گرم شکل گیری آنها را مشاهده کنید. مانند کسانی که یلوستون در وایومینگ یا روتوروا در نیوزیلند دارند. این عکس پاموکاله، چشمه‌های آب گرم کم سولفید در ترکیه، با تراس‌های سفید وسط زیبا است. اگر چشمه های آب گرم را دوست دارید، اپی ترمال را دوست خواهید داشت.

با نشان دادن میزان تناسب اپی‌ترمال در طرح کلی چیزها، شروع کنیم. به یاد داریم که طبیعت فلزات را با فرآیند ذوب نسبی در سنگ‌ها در اعماق غلیظ می‌کند و اجازه می‌دهد مذاب از میان پوسته بالا برود و خنک شود، مواد معدنی بی‌ارزش مانند فلدسپات‌ها را در راه می‌ریزد و فلزات مفید را در ماگما یا سیال گرمابی باقی‌مانده متمرکز می‌کند. . 

در اینجا ما نشان می‌دهیم که چرا کانسارهای اپی ترمال از نظر اقتصادی ارزش توجه به آن‌ها را دارند. بخش عمده این دوره انواع مختلف رسوبات اپی ترمال، نحوه تشکیل هر یک از آنها را پوشش می دهد و من طبق معمول با یک بخش کوتاه درباره چگونگی کشف این رسوبات به پایان خواهم رسید .

برای درک اپی ترمال، ما واقعاً نیاز داریم مطالبی را که در سومین دوره زمین شناسی کانه که ذخایر پورفیری را پوشش می داد، در مورد آنها صحبت کنیم .

در  رسوبات پورفیری   ، فلزات پس از خنک شدن مایعات خارج شده، محلولی را خارج می کنند. در نهایت آن مایعات به عنوان چشمه های آب گرم به سطح می رسند. در این دوره ما به این موضوع علاقه مندیم که برای آن سیالات چه اتفاقی می افتد و چگونه بار فلزات را رها می کنند تا رسوبات اپی ترمال بین خروج از پورفیری و رسیدن به سطح ایجاد شود. اپی ترمال بنابراین هم از نظر ژنتیکی و هم از نظر فضایی با پورفیری مرتبط است.

این بخش از جنوب شرق دور و نهشته های لپانتو در فیلیپین است که در آن ارتباط برای اولین بار به طور قطعی اثبات شد. در اینجا کارآگاهی زمین‌شناسی، با استفاده از مطالعات ایزوتوپی و تاریخ‌گذاری نشان می‌دهد که سیالات پورفیری‌های جنوب شرقی دور به سمت بالا و جانبی برای رسوب مس و طلا در امتداد مسیر فرار خود فرار می‌کنند و کانسار اپی‌ترمال لپانتو را تشکیل می‌دهند.

و در اینجا قرار گرفتن در معرض تماشایی از یک جفت پورفیری و اپی ترمال در جاوه جنوبی است. نفوذ پورفیری به صورت جزیره ای کوچک و شیب دار در سمت راست تصویر و منحنی های رسوبی اپی ترمال با سولفیداسیون بالا در سرزمین اصلی در سمت چپ تصویر ظاهر می شود. توجه داشته باشید که هم در اینجا و هم در مورد قبلی لپانتو، اپی ترمال مستقیماً بالای پورفیری نیست، بلکه در کنار آن قرار دارد و مسیری را که روی سیالات جاری است دنبال می‌کند.

ما در عرض یک دقیقه به چگونگی تشکیل اپی ترمال ها باز خواهیم گشت، اما اجازه دهید ابتدا در مورد زمان بندی آنها در یک زمینه جهانی صحبت کنم. اگرچه پورفیری ها احتمالاً اپی ترمال هستند، اما از دوران آرکئن تا به امروز تشکیل شده اند، اکثریت قریب به اتفاق اپی ترمال های حفظ شده نسبتاً جوان، سوم یا دیرتر یعنی کمتر از پنجاه میلیون سال هستند. باز هم این به نظر مدت‌ها پیش می‌آید، اما اگر بتوانیم تاریخ زمین را در یک سال فشرده کنیم، دوره سوم فقط سه روز آخر دسامبر را اشغال می‌کند.

چرا این اختلاف بین سن پورفیری ها و اپی ترمال ها: این همه بحث حفظ است. اپی ترمال‌ها معمولاً در زنجیره‌های کوهستانی و در اعماق کم شکل می‌گیرند، بنابراین به راحتی و به سرعت فرسایش می‌یابند و از این رو تعدادی قدیمی در پرونده‌های زمین‌شناسی باقی مانده‌اند.

رسوبات اپی ترمال را از کجا پیدا کنیم؟

خوب آنها معمولاً در همان جایی هستند که پورفیری ها تشکیل می شوند، به عبارت دیگر در بالای مناطق فرورانش و ما می توانیم این را کمی بیشتر محدود کنیم، به مناطق فرورانشی که در 50 میلیون سال گذشته فعال بوده اند، این بدان معنی است که ما در حال بررسی هستیم حلقه آتش در اطراف اقیانوس آرام یا مرز صفحه هیمالیا آلپ.

در اینجا نقشه ای وجود دارد که محل رسوبات اپی ترمال با سولفیداسیون بالا و پایین قابل توجه را نشان می دهد. می‌توانید ببینید که همبستگی نزدیک با مناطق فرورانش فعال، تنها تعداد کمی از نهشته‌های مرتبط با مناطق فرورانش قدیمی‌تر مانند نام‌ها، از فرسایش در امان مانده‌اند. همچنین ممکن است به گروهی با سولفیداسیون اپی ترمال پاتاگونیا توجه داشته باشید که شامل گروه هایی مانند Cerro Negro از Goldcorp است، اینها در نزدیکی حلقه آتش هستند اما در واقع با آن مرتبط نیستند، در عوض آنها به دلیل یک نقطه داغ فلزی هستند که در جنوب ایجاد شده است. آمریکا و آفریقا حدود 150 میلیون سال پیش در جریان باز شدن اقیانوس اطلس جنوبی از هم جدا شدند. این نهشته‌های قدیمی‌تر از فرسایش جان سالم به در برده‌اند، زیرا در مناطق کم ارتفاعی تشکیل شده‌اند که در معرض نرخ فرسایش بالایی نبوده‌اند و همچنین توسط لایه‌های آتشفشانی پوشاننده محافظت می‌شوند.

چرا رسوبات اپی ترمال مهم هستند؟

خوب آنها منبع اصلی طلا هستند و حدود 12 درصد از تولید سالانه طلای جهان را تامین می کنند، در واقع آنها پس از ذخایر ویت واترسرند دومین تولید کننده بزرگ طلا در جهان هستند. حالا من از اصطلاح و عبارات "سولفیداسیون زیاد" و "سولفیداسیون کم" و "سولفیداسیون متوسط" در رابطه با اپی ترمال استفاده کردم و وقت آن رسیده است که زیربخش را توضیح دهم، زیرا آنها اجرای بسیار متفاوتی هستند و باید آنها را درک کنید. اگر در یک بیانیه مطبوعاتی با آنها برخورد کنید. اگر ویژگی های زمین شناسی آنها را درک کنید، به شما کمک می کند تا نتایج اکتشاف را در متن قرار دهید

  .

بنابراین تفاوت‌های بین اپی ترمال‌های « سولفید کم » «سولفیداسیون متوسط» و « سولفیداسیون زیاد » چیست و وضعیت سولفیداسیون متفاوت سیالات مرتبط با این نهشته‌ها منجر به کانی‌شناسی دقیق بسیار متفاوتی می‌شود که اساس تعاریف را تشکیل می‌دهد. اما احتمالاً برای شناسایی بسیاری از این مواد معدنی به یک میکروسکوپ قدیمی یا آزمایشگاه پراش اشعه ایکس نیاز دارید و اغلب اوقات سرمایه‌گذاران این مواد را ندارند، بنابراین من دیگر وقت خود را روی این جنبه صرف نمی‌کنم. سعی می کنم با صحبت در مورد اینکه کجا و چگونه شکل می گیرند، آن را ساده کنیم.

سولفیداسیون بالا - زمین شناسی

در اینجا یک کارتون بسیار ساده است که دو عضو نهایی طیف را نشان می دهد. بدیهی است که واقعیت معمولاً پیچیده تر است، اما این به عنوان تقریب مرحله اول به خوبی عمل می کند. تفاوت اساسی بین کانسارهای اپی ترمال سولفیداسیون بالا و کانسارهای سولفیدی پایین ، میزان و درجه برهمکنش بین سیال ماگمایی، آب زیرزمینی و سنگ میزبان است.

در مورد اپی ترمال های سولفیداسیون کم بسیار زیاد است. حال اجازه دهید به سرعت آخرین گروه از گروه های گسترده، اپی ترمال سولفیداسیون متوسط را پوشش دهیم .

اپی ترمال سولفیداسیون متوسط

همانطور که از نام آن پیداست، آنها از محیط هایی با سولفیداسیون بالا و محیط های کم سولفید هستند، با درجه ای از رقیق شدن توسط آب های زیرزمینی اما نه به اندازه سیستم های سولفیداسیون کم.

آنها معمولاً رگه‌ها و برجستگی‌هایی مانند اپی ترمال‌های کم سولفیداسیون را تشکیل می‌دهند، اما نوارهای درشت‌تری دارند. با این حال آنها همچنین حاوی آلونیت ها هستند، مانند اپی ترمال های با سولفیداسیون بالا. علاوه بر طلا، آنها معمولاً حاوی نقره قابل توجهی هستند، هرچه عمیق تر می شوید، مقادیر فزاینده ای سرب به شکل گالن و روی به شکل اسفالریت وجود دارد.

رسوب طلا و نقره با جوشاندن کنترل می شود، رسوب فلز پایه عمدتاً با مخلوط کردن و خنک کردن سیال است زیرا فلز پایه با کمپلکس های کلرید و نه کمپلکس های تیرو حرکت می کند. نمونه هایی از رسوبات سولفیداسیون میانی عبارتند از:

• نقره MAG، ذخایر Junaicipio در مکزیک
• ذخایر Kinross- Fruta del Norte در اکوادور
• La Pitarilla در مکزیک

در Juanicipio، رگه‌ها به سختی به سطح می‌رسند و همان‌طور که در این عکس می‌بینید، فقط مناطق فتنه انگیزی را تشکیل می‌دهند، اما در حدود 400 متر زیر سطح، منطقه جوش و بالون‌های رگه‌ای تا 10 متر عرض دارند. منطقه جوش پر رگه کوارتز با نوارهای خوب و معدنی غنی شده دارای وسعت عمودی 450 متر است.کانسار استاندارد پیتاریلا در مکزیک است، توسط یک تیم اکتشافی عالی که فراتر از درجه پایین نگاه کردند و نتایج شیمی خود را از نمونه‌برداری از رخنمون‌های سطحی مشاهده کردند و فهمیدند که این نهشته‌ها به‌طور عمودی متغیر هستند و آنها در حال نگاه کردن به کلاهک بایر هستند، کشف شد. سیستم هیدروترمال بزرگ که به سختی فرسایش یافته است. حفاری ثابت کرده است که این مورد است و این بخش نشان می دهد که چگونه سیستم بالن از عمق خارج می شود.

بیشتر کانی‌سازی طلا و نقره توسط یک ناحیه جوش کم‌عمق کنترل می‌شود، اما این سیستم در عمق با عدسی‌هایی از سولفیدهای فلزات پایه عظیم که در 400 متر زیر سطح ایجاد می‌شوند، غنی‌تر از فلزات اساسی می‌شود.کانسار فروتا دل نورته در اکوادور توسط کاشف جوان آریلیا کشف شد. کانی سازی رخنمون نمی دهد و با حفاری در زیر یک رخنمون کوچک در مرکز معدنی پنهان در پوشش گیاهی ضخیم استوایی پیدا شد. در این مدل سه بعدی کانی‌سازی، می‌توانید ساختارهای شیب‌دار به رنگ صورتی را با منشورهای چند رنگ کانی‌سازی در یک منطقه جوش محدود عمودی مشاهده کنید. سنگ معدن با مقدار زیادی اسفالریت و گالن به خوبی باند شده است. فروتا دل نورته دارای ذخایر 6.8 میلیون اونس طلا و 9 میلیون اونس نقره بیشتر با عیار حدود 8 گرم در هر تن معادل طلا است. و 4 میلیون اونس طلا و 8 میلیون اونس نقره در منابع دیگر.