شناسایی مواد معدنی سیاه

اوجیت

اوژیت یک کانی پیروکسن سیاه یا قهوه ای مایل به سیاه استاندارد از سنگ های آذرین تیره و برخی سنگ های دگرگونی با عیار بالا است. بلورها و قطعات شکاف آن تقریباً مستطیل شکل هستند (در زوایای 87 و 93 درجه). اینها اصلی ترین چیزهایی هستند که آن را از هورنبلند متمایز می کنند .

ویژگی ها: درخشندگی شیشه ای. سختی 5 تا 6

بیوتیت

این ماده معدنی میکا پوسته های براق و انعطاف پذیری را تشکیل می دهد که به رنگ سیاه عمیق یا قهوه ای مایل به سیاه هستند. بلورهای بزرگ کتابی در پگماتیت ها وجود دارد و در سایر سنگ های آذرین و دگرگونی گسترده است، در حالی که پوسته های کوچک آواری ممکن است در ماسه سنگ های تیره یافت شوند.

مشخصات: درخشندگی شیشه ای تا مرواریدی. سختی 2.5 تا 3.

کرومیت

کرومیت یک اکسید کروم-آهن است که در غلاف ها یا رگه های بدن پریدوتیت و سرپانتینیت یافت می شود. (به دنبال رگه های قهوه ای بگردید.) همچنین ممکن است در لایه های نازک در نزدیکی کف توده های بزرگ یا اجسام قبلی ماگما جدا شده باشد و گاهی اوقات در شهاب سنگ ها یافت می شود. ممکن است شبیه مگنتیت باشد اما به ندرت کریستال تشکیل می دهد و فقط دارای خاصیت مغناطیسی ضعیفی است.

ویژگی ها: درخشش زیر فلزی. سختی 5.5

هماتیت

هماتیت، یک اکسید آهن، رایج ترین کانی سیاه یا قهوه ای مایل به سیاه در سنگ های رسوبی و فرا رسوبی کم عیار است. از نظر شکل و ظاهر بسیار متفاوت است، اما تمام هماتیت ها یک رگه مایل به قرمز ایجاد می کنند.

ویژگی ها: درخشندگی مات تا نیمه فلزی. سختی 1 تا 6

هورنبلند

هورنبلند کانی معمولی آمفیبول در سنگ های آذرین و دگرگونی است. به دنبال کریستال های سیاه براق یا سبز تیره و قطعات شکافی باشید که منشورهای مسطح را در مقطع عرضی تشکیل می دهند (زوایای گوشه 56 و 124 درجه). بلورها ممکن است کوتاه یا بلند و حتی سوزنی مانند در شیست های آمفیبولیتی باشند.

ویژگی ها: درخشندگی شیشه ای. سختی 5 تا 6

ایلمنیت

بلورهای این کانی اکسید تیتانیوم در بسیاری از سنگ‌های آذرین و دگرگونی پاشیده می‌شوند، اما آن‌ها فقط در پگماتیت‌ها قابل توجه هستند. ایلمنیت ضعیف مغناطیسی است و رگه ای سیاه یا قهوه ای ایجاد می کند. رنگ آن می تواند از قهوه ای تیره تا قرمز متغیر باشد.

ویژگی ها: درخشش زیر فلزی. سختی 5 تا 6

مگنتیت

مگنتیت (یا لودستون) یک کانی کمکی رایج در سنگ‌های آذرین دانه درشت و سنگ‌های دگرگونی است. ممکن است خاکستری مایل به سیاه یا دارای پوشش زنگ زده باشد. کریستال ها رایج هستند، با صورت های مخطط به شکل هشت وجهی یا دوازده وجهی. به دنبال یک رگه سیاه و یک جاذبه قوی برای آهنربا باشید. 

ویژگی ها: درخشندگی فلزی. سختی 6.

پیرولوزیت/منگانیت/پسیلوملان

این کانی‌های اکسید منگنز معمولاً بسترها یا رگه‌های سنگی عظیمی را تشکیل می‌دهند. دندریت های سیاه تشکیل دهنده مواد معدنی بین بسترهای ماسه سنگی عموماً پیرولوزیت هستند. پوسته ها و توده ها معمولاً پسیلوملان نامیده می شوند. در همه موارد، رگه سیاه دوده است. این مواد معدنی با قرار گرفتن در معرض اسید هیدروکلریک گاز کلر آزاد می کنند.

ویژگی ها: درخشندگی فلزی تا مات. سختی 2 تا 6

روتیل

روتیل معدنی اکسید تیتانیوم معمولاً منشورهای بلند و مخطط یا صفحات مسطح و همچنین سبیل های طلایی یا قرمز را در داخل کوارتز روتیل شده تشکیل می دهد. بلورهای آن در سنگ های آذرین و دگرگونی دانه درشت گسترده است. رگه آن قهوه ای روشن است.

ویژگی ها: درخشندگی فلزی تا آدامانتین. سختی 6 تا 6.5

استیلپنوملان

این کانی سیاه درخشان غیرمعمول، مربوط به میکاها، عمدتاً در سنگ‌های دگرگونی فشار بالا با محتوای آهن بالا مانند شیست آبی یا شیست سبز یافت می‌شود. بر خلاف بیوتیت، تکه های آن شکننده هستند تا انعطاف پذیر.

مشخصات: درخشندگی شیشه ای تا مرواریدی. سختی 3 تا 4

تورمالین

تورمالین در پگماتیت ها رایج است. همچنین در سنگ های گرانیتی دانه درشت و برخی شیست های با عیار بالا یافت می شود. معمولا کریستال های منشوری با مقطعی شبیه مثلث با اضلاع برآمده تشکیل می دهد. برخلاف اوجیت یا هورنبلند، تورمالین شکاف ضعیفی دارد و همچنین سخت تر از آن مواد معدنی است. تورمالین شفاف و رنگی یک سنگ قیمتی است. شکل سیاه معمولی را گاهی اوقات schorl می نامند.

ویژگی ها: درخشندگی شیشه ای. سختی 7 تا 7.5

سایر مواد معدنی سیاه

کانی های سیاه غیر معمول عبارتند از آلانیت، بابینگتونیت، کلمبیت/تانتالیت، نپتونیت، اورانینیت و ولفرامیت. بسیاری از کانی‌های دیگر ممکن است گهگاه ظاهری سیاه به خود بگیرند، خواه معمولاً سبز (کلریت، سرپانتین)، قهوه‌ای (کاسیتریت، کوراندوم، گوتیت، اسفالریت) یا رنگ‌های دیگر (الماس، فلوریت، گارنت، پلاژیوکلاز، اسپینل) باشند.